მე ტასიკო ვარ, პრანჭია და მძინარა. ჯერ 1 წლისაც არ ვარ… რამდენიმე თვეა, ჩემი პატრონი მე თვითონ ვიპოვე. წვიმაში უგზო-უკვლოდ დავდიოდი, ვერ ვხვდებოდი, ჩემ გარშემო რა ხდებოდა…
ტკივილების უხმოდ გადამტანს საშინელი ხმით აღმუვლებდა მოახლოებული სიკვდილი. საოცრად ჭკვიან მზერაში იკითხებოდა, რომ გაბურძგნულ, ბეწვიან სხეულში უბრალოდ ცხოველი კი არა, განსაკუთრებული სული სახლობდა
გამარჯობა! მე ვენდი ვარ. ძალიან პატარა ვიყავი, როცა ჩემმა პატრონამ მიპოვა. არ ვიცი, როგორ დავკარგე დედა, ან მე როგორ აღმოვჩნდი გარეთ, სიცივეში, თოვლში...