თავიდან ძაღლებს არ მოეწონათ ერთმანეთი და შესაბამისად, არც მეგობრობდნენ. თუმცა, რამდენიმე კვირაში ყოველივე უარყოფითი, დადებითით შეიცვალა და ისინი საუკეთესო მეგობრები გახდნენ.
არ ჰქონდა მნიშნველობა კისი რას აკეთებდა, შედოუ ყოველთვის მის გვერდით იყო. ისინი განუყრელი და ერთგული მეგობრები იყვნენ.
და საბოლოოდ კისი მეორე თვალითაც დაბრმავდა,
ისინი ყოველთვის ერთად თამაშობდნენ და ერთად ეძინათ.
ძაღლების პატრონებისთვის შედოუსა და კისიზე ცალ-ცალკე საუბარი რთული იყო, რადგან მათთვის ორივე ერთ მთლიანობას წარმოადგენდა. მათ ერთნაირი მოძრაობა და ხასიათი ჰქონდათ.
შედოუმ კისის დარჩენილი ცხოვრება გაუხალისა.
კისის არც კი უგრძნია, რომ უსინათლო იყო.
კისი ბედნიერი დაიღუპა, რადგან ერთგული მეგობარი ყოველთვის გვერდით ჰყავდა, ხოლო შედოუ საუკეთესო მეგობრის გარეშე დარჩა.
