ხანგრძლივი ისტორია
კომპანიონი ჯიშები ყოველთვის დაკავშირებული იყო საზოგადოების შეძლებულ ფენებთან. გათხრების შედეგად ასეთი ძაღლების ნეშტები აღმოაჩინეს რომის იმპერიის დროინდელ ევროპასა და ცენტრალურ ამერიკაში: მაიას, აცტეკებისა და ტოლტეკების უძველეს ნასახლარზე, რაც დაახლოებით 3000 წლით თარიღდება. ამგვარი ტენდენცია შუა საუკუნეებშიც გაგრძელდა და ეს
კომპანიონი ძაღლების ერთ-ერთი უძველესი და დღემდე შემორჩენილი ხაზებია ბიშონის ჯგუფის ჯიშები. ისინი, როგორც ფიქრობენ, წარმოიშვნენ იტალიაში, საიდანაც მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხეში წაიყვანეს. დღეს მსგავსი ჯიშები გვხვდება იტალიიდან გაცილებით შორსაც, მაგალითად კუბაში – ჰავანური ძაღლი, მადაგასკარზე – კოტონ დე ტულეარი და სხვ. ამავე ჯგუფის წევრია მალტეზეც. ყველა ამ განსხვავებული ჯიშის ინდივიდების ექსტერიერი და ქცევა ძალზე მსგავსია – მათ თამაშის მოყვარულ და მეგობრულ ცხოველებად იცნობენ.
ნებიერა ფინია
სახელი ბიშონი წარმოიშვა ფრანგული სიტყვიდან ბიცჰონნერ, რაც ნიშნავს `განებივრებას~, და, შესაძლოა, უკავშირდება საფრანგეთის მეფე ანრი III-ს (1551-1589), რომელსაც განსაკუთრებით უყვარდა თავისი ფინია და სამეფო მოგზაურობისას ყოველთვის თან დაჰყავდა სპეციალური კალათით.
ანცი და ნიჭიერი
ისტორიულად კომპანიონი ძაღლები გასართობად ჰყავდათ, რის გამოც მათ სხვა ჯიშებისგან გამორჩეული თვისებები განუვითარდათ. კომპანიონ ძაღლებს, რომელთა შორის ყველაზე გავრცელებულია ბიშონ ფრიზე, როგორც წესი, ძალზე უყვართ თამაში, ინსტინქტურად ესწრაფვიან პატრონთან ურთიერთობას და სწრაფად სწავლობენ მაგალითებზე. ამიტომაც მომრავლდნენ ქუჩის მსახიობებად მალევე მას შემდეგ, რაც ისინი სამეფო კომპანიონებად აითვალწუნეს; ეს ძაღლები ხომ შესანიშნავად მუშაობდნენ მწვრთნელებთან ერთად.
დაფარული ყურები
დეკორატიულ ჯიშებს ხშირად გრძელი ბალნით დაფარული ყურები აქვს, მაშასადამე, მათი მოძრაობა ნაკლებად შესამჩნევია, ამიტომაც ყურებს იშვიათად იყენებენ ერთმანეთთან ურთიერთობისთვის.
ადამიანზე მიჯაჭვული
ადამიანებთან ცხოვრებას შეჩვეული ეს ძაღლები ძალზე ეჯაჭვებიან პატრონს. ეს მათი ქცევიდანაც ჩანს: საკმარისია ყოველდღიური განრიგის შეცვლა, რომ პატრონის დაკარგვის შიში უჩნდებათ; თუ დიდხანს მარტო დარჩებიან, ძალზე დარდობენ.
გარეგნული მრავალფეროვნება
კომპანიონი ძაღლების ექსტერიერი ძალზე მრავალფეროვანია: რაც მთავარია, გამოირჩევიან პატარა ზომით, რის გამოც ხშირად `დეკორატიულ ჯიშებს~ უწოდებენ. ისინი საკმაოდ განსხვავებული გენეალოგიური ხაზების მეტისაციით გამოიყვანეს მეგობრულ, გამრთობ და არამუშა თვისებების მქონე ძაღლებად. დეკორატიული ჯიშები პატრონს საოცრად ეთვისებიან, მათ არ სჭირდებათ დიდი ადგილი სახლში და ცოტას ჭამენ, ამიტომაც მათი პოპულარულობა განუხრელად იზრდება.
ფრთხილად!
ექსტერიერის დაპატარავების გამო კომპანიონი ჯიშები ხშირად იტანჯებიან კვირისტავის ამოვარდნილობით, რაც მუხლის სახსრის დეფექტია.