დაჭრილი უნდა ჰქონდეს.
გერმანულ დოგს თავისი სიმაღლის წყალობით შეუძლია მისწვდეს მაღალ თაროზე შემოდებულ საჭმელს. რამდენადაც მიდრეკილება აქვს მეტეორიზმისკენ, ერთბაშად ბევრს ნუ აჭმევთ, საკვები გამოუზოგეთ მცირე ულუფებით მთელი დღის განმავლობაში.
მონაცემები:
წარმოშობა - გერმანია
მთავარი დანიშნულება - ნადირობა
ტემპერამენტი - მშვიდი, მოსიყვარულე
სიც. ხანგრძლივობა - 7-10 წელი
მოვლა - ყოველდღიური ვარცხნა
ვარჯიში - რეგულ. ზომიერი
მოდარაჯე - ძალიან კარგი
ხვადი
76-86 სმ
54-72 კგ
ძუ
71-81 სმ
45-59 კგ
ბეწვი
რბილი და მოკლე, ჩალისფერი, ჟანგისფერი, ვეფხვისებური, შავი, ცისფერი და არლეკინი.
კუდი
ძირში განიერი, ბოლოში ვიწროვდება.
ტანი
დიდი, მაღალი, დაკუნთული, აღნაგობა ძალისა და სისწრაფის მანიშნებელია. Aაქვს ძლიერი კისერი და ფართო გულმკერდი.
ფეხები
წინაც და უკანა ფეხებიც აქვს გრძელი, ძლიერი და დაკუნთული.
თათები
მრგვალი და კომპაქტური, მკვეთრად ამოზნექილი თითებითა და მოკლე, ძლიერი ფრჩხილებით.
სახე
მართკუთხა, გრძელი, გამომსახველი და კოხტად მოყვანილი, ჭკვიანური გამომეტყველებით.
ცხვირი
შავი; მხოლოდ ცისფერ დოგებს აქვთ მოლურჯო-მოშავო ფერის ცხვირი.
გერმანული დოგის თვალის ფერი შეიძლება იყოს: ღია ცისფერი, მუქი ყავისფერი, მუქი თაფლისფერი და ქარვისფერი. შავი დრუნჩი დამახასიათებელია ჩალისფერი ფორმებისათვის. ზოგჯერ დოგს ყურებს აჭრიან და ისეთ ფორმას აძლევენ, რომ ძაღლი მუდამ ყურდაცქვეტილი გამოიყურება.
გერმანულ დოგს ზოგჯერ მოიხსენიებენ, როგორც ”ძაღლების მეფეს”.
ამ ძაღლს ესაჭიროება მუდმივი ვარჯიში, ანდა ყოველდღიური ხანგრძლივი და სწრაფი ნაბიჯით სეირნობა.
ისტორიკოსები აცხადებენ, რომ გერ-მანული დოგის მსგავსი ძაღლები გამოსახულია ძვ. წ. 3000 წლის წინანდელ ეგვიპტურ მონუმენტებზე. უძველესი წერილობითი წყარო ამ ძაღლის მსგავსი ცხოველის აღწერისას მოიპოვება ძვ. წ. 1121 წლით დათარიღებულ ჩინურ ლიტერატურაში.
რჩევა:
დამახასიათებელი დაავადე-ბებია: მენჯ-ბარძაყის დისპლაზია და გულის თანდაყოლილი პათოლოგიები.
მიდრეკილია მეტეორიზმისკენ, ამიტომ ჭამის შემდეგ მოარიდეთ ვარჯიშს.
