საქმე იმაშია, რომ ცის მანათობლების - მზისა და მთვარის სხივები თითქმის პარალელურად მოემართებიან, სანათურიდან კი ისინი რადიალურად იშლებიან.
აფიქსირებენ რა სინათლის გარკვეულ წყაროებს, მწერები ფრენისას მუდმივად ინარჩუნებენ გარკვეულ კუთხეს სინათლის წყაროსა და თავის კურსს შორის, ასეთი მდგომარეობის მიღებისას განათების სხივები ყოველთვის ერთსა და იმავე მხარეს ანათებს.
ამიტომ პირველ შემთხვევაში მწერები პრაქტიკულად პირდაპირ მოძრაობენ, მეორე შემთხვევაში კი სპირალურად, რომლის ცენტრს სინათლის წყარო წარმოადგენს.
