დედამ ჩემი ამბავი "facebook"-ით შეიტყო.
მერე მომიყვა, იმ ღამეს თურმე დარდით არ უძინია. მეორე დღესვე ჩამომაკითხა რუსთავში. მე ისეთი ჭუჭყიანი ვიყავი, შემრცხვა, როცა დიდ და სუფთა მანქანაში ჩამსვა.
მთელი გზა თავი არ ამიწევია. თავიდან არ ვენდობოდი, იმიტომ რომ სადღაც მიმიყვანა, ნემსები გამიკეთეს და მატკინეს. რამდენჯერმე ვუკბინე კიდეც, მაგრამ დედა არ მეჩხუბა, პირიქით მომეფერა და გემრიელი საჭმელელი მაჭამა.
ის დღე სულ მემახსოვრება, სახლში რომ მივედი პირველად. იქ
ის სითბო არასოდეს დამავიწყდება. ის ღამე ჩემთვის სასწაული იყო. თავი სიზმარში მეგონა.
მე ახლა ყველაზე ბედნიერი ვარ. არასოდეს მიგრძვნია, რომ აყვანილი ვარ. მე მიყვარს დედა! მე მიყვარს დედა ძალიან! მე მიყვარს დედა ყველაზე, ყველაზე, ყველაზე ძალიან!"
ბლოგის ავტორი: ნინო ავაზაშვილი