თითქოს უფრო ადვილი იქნებოდა, რომ წყლის “მოსახლეობას” დროდადრო ამოეყვინთა ზედაპირზე და ესუნთქა ჰაერით, რომელიც ბევრად მეტ ჟანგბადს შეიცავს. მაგრამ ასე არ ყოფილა. ჰაერში თევზის ლაყუჩების ნაოჭები იხურება და შრება და ზედაპირის მოცულობა არ არის საკმარისი იმისთვის, რომ აუცილებელი
მხოლოდ იშვიათი სახეობის, ე.წ. “ორმაგსუნთქვიან” თევზს შეუძლია ატმოსფერული ჰაერის მოხმარება.