ის ტალახიან ორმოში, ნესტიან და დაზიანებულ ქოხში ცხოვრობდა. თავისი საშინელი ყოფის მიუხედავად, მშენებლებისკენ ხშირად იყურებოდა და კუდს აქიცინებდა. ის სულ პატარა ყურადღებას ელოდა.
მაგრამ ეს დღე აღარ უნდა დამსგავსებოდა გასულ უიმედო დღეებს.
ჰენდერსონვილის პოლიციის უფროსი ჰერბერტ ბლეიკი ქალაქის საბჭოს სხვა წევრებთან და ცხოველთა დაცვის საზოგადოების წარმომადგენლებთან ერთად სახლის ახლოს წვიმაში იდგა.
ეს იყო დემოს გზის დასაწყისი თავისუფლებისკენ!
ყველაზე მეტად მშენებელთა ბრიგადას უხაროდა -
ცხოველს საჭმელი, წყალი და სახურავი მხოლოდ მათი დამსახურებით ჰქონდა.
მუშებმა მას აგურისგან პატარა ჯიხური აუშენეს და წყალგაუმტარი ბრეზენტით გადაუხურეს. მათ ტალახიანი ორმო ამოუვსეს და დემოს საკუთარ საჭმელსაც კი უყოფდნენ.
ქალაქის საბჭოს წევრისთვის, ჯეფ მილერისთვის ძაღლის ისტორია იმდენად შოკისმომგვრელი იყო, რომ თავიდან არ დაიჯერა, თუ ასეთი რამ ხდებოდა მის ქალაქში.
მათ ძაღლის პატრონი დაიყოლიეს, რომ დემო მათთვის გადაეცა.
ძაღლის პატრონი ამჟამად ციხეში იჯდა, მას კი მოხუცი მამა უვლიდა.
დემომ იმ დღეს თავის ჯიხურში გაიღვიძა. ღამით კი Blue Ridge Humane Society-ის თვშესაფარში დაიძინა.
მას ახალი სახელი შეარქვეს - ნოი.
ნოიმ გულისხმიერი მშენებლების წყალობით, ახალი სიცოცხლე ახალი ფურცლიდან დაიწყო.