მამა რომ გარდაიცვალა მთელი რიგი საკითხების შემდეგ ისიც დადგა დღის წესრიგში ძაღლისთვის რა უნდა გვექნა, წამოვიდა "რჩევების" კორიანტელი მეზობელ-ნათესავებისგან - სადმე გავუშვათო, ზოგმა რესტორანთან დავტოვოთ, კარგად აჭმევენო, მოკლედ რა აღარ! მეც უხერხულად ვგრძნობდი თავს, ნაქირავებ ბინაში მეუხერხულებოდა წამოყვანა, დროის პრობლემაც იყო... და მაშინ დავფიქრდი, რომ არც ისე გასამტყუნი ყოფილა ის ხალხი, ვინც რაღაც მიზეზის გამო აჩუქებს ცხოველს... თუმცა მე ვერაფრით გავატანე ვინმეს ჩარლი, თუნდაც საუკეთესო პირობებში ყოფილიყო... ვთხოვე მეზობლებს, ხელს არ შეგიშლით თქო (არადა ამის დიდი იმედი არ მქონდა) თუმცა ამ ვაჟბატონმა თითქოს იგრძნოო, ჭკვიანად მოქცევა ერთი, მაგრამ იმდენი იაფერისტა, ყველაზე ცხოველთმოძულე მეზობელსაც შეაყვარა თავი და ეხლა არის განცხრომაში...