ცურვის ტექნიკა
ძაღლის ზოგიერთი ჯიში მდინარეებში, ტბებსა და ღია ზღვაში სამუშაოდ გამოიყვანეს. ბევრ მათგანს აქვს საერთო გენეალოგია. ზოგიც განსაკუთრებით შეეგუა ამ გარემოში მუშაობას, მაგალითად, განუვითარდათ აპკგადაკრული თითები, რითაც ფეხებს წყლის ფრინველივით უსვამენ და უფრო ოსტატურად ცურავენ.
წყლის რეტრივერები
ზოგიერთი ჯიშის ძაღლებს მონადირეები ჯერ კიდევ შუა საუკუნეებში ამუშავებდნენ ტბაში,
სქელი კუდები
ძაღლებს, რომლებიც წყალში მუშაობენ, ფართო და სქელი კუდი აქვთ, რაც სწორი მიმართულებით ცურვაში ეხმარება.
ბეწვის დანიშნულება
ლაბრადუდლის ხუჭუჭა ბეწვი წყალგაუმტარია და იმავდროულად სითბოს ინახავს სხეულთან ახლოს. ისინი ჰიპოალერგენულ მეგზურ ძაღლებად ითვლებიან, რადგან ბევრი ბალანი არ სცვივათ.
დიზაინერული ექსტერიერი
მნიშვნელოვანია, რომ ნანადირევის მოტანისას ძაღლმა ადვილად შეძლოს ცურვა და ცივ წყალში არ გაიყინოს. გულმოდგინედ გალამაზებული საგამოფენო პუდელი ზოგჯერ უცნაურადაც კი გამოიყურება, მაგრამ მისი ვარცხნილობის სტილი შეიძლება მის სამუშაო გარემოს უკავშირდებოდეს. ბეწვი სითბოს აკავებს, ამიტომ კიდურებზე ბეწვი გაუკრეჭავი აქვს. გაპარსული ტანით უფრო ადვილად დაცურავს, რადგან ამ დროს წყლის წინააღმდეგობა მცირეა და, შესაბამისად, ენერგიაც ნაკლები ეხარჯება. კუდის ბოლოზე დატოვებული ბეწვის პომპონით ძაღლი ადვილად შესამჩნევია წყალში. ჩვენს დროში სახლის პუდელებს ბეწვს, ჩვეულებრივ, მთელ ტანზე უტოვებენ. მათ ასეთ ვარცხნილობას `ბატკანი~ ეწოდება.
ჭეშმარიტი კომპანიონები
შემთხვევითი არ არის, რომ ბევრი წყლის რეტრივერი პოპულარული გახდა, როგორც ოჯახის ძაღლი, რადგან ისინი მიეჩვივნენ ადამიანების გვერდით მუშაობას. წმინდა ჯიშის ძაღლების ნაჯვარებიდან დღეს ყველაზე გავრცელებულია ლაბრადორ რეტრივერისა და პუდელის ხაზების შეერთებით გამოყვანილი ლაბრადუდლი იგივე ლაბრაპუდელი. იგი გონიერია, მორჩილი და მეგობრული ხასიათით გამოირჩევა. თავიდან სელექციის შედეგები საკმაოდ განსხვავებული იყო და იხრებოდა ხან ერთი, ხან მეორე მშობლის სასარგებლოდ, მაგრამ ლაბრადუდლების მეტისაციის შედეგად დღეს უკვე იბადებიან შედარებით სტანდარტული ექსტერიერის ლეკვები.
მაშველი ჟილეტი
შეიძლება ძაღლი შესანიშნავად ცურავდეს, მაგრამ გემით მოგზაურობის დროს მაინც უნდა ატაროს მაშველი ჟილეტი.
ცურვის ტექნიკა
არა მხოლოდ წყლის, არამედ საზოგადოდ ყველა ძაღლი დაცურავს ერთნაირი ტექნიკით, რასაც ხშირად ძაღლის ჭყუმპალაობას უწოდებენ. ამ გამოთქმას ადამიანების ცურვის დასახასიათებლადაც იყენებენ. ძაღლები წყალში წინა ფეხებით მიიწევენ, თუმცა საამისო ბიძგს ღონიერი და კუნთოვანი უკანა კიდურების მოძრაობით იღებენ. ისინი თითქმის ჩაძირულები არიან წყალში, მაგრამ ცხვირი მუდამ ზედაპირზე აქვთ ამოყოფილი. კუდი საჭის როლს ასრულებს და ძაღლს მიმართულების დაცვაში ეხმარება.
გაშრობა
ლაბრადუდლებსა და მის წინაპრებს წყლისადმი განსაკუთრებული მიდრეკილება აქვთ და ცურვის შესაძლებლობას ხელიდან არ უშვებენ. გახსოვდეთ, წყლიდან ხმელეთზე ამოსულ ძაღლს საკმარისად მოშორდით, რადგან გაშრობას დაიწყებს. ამ დროს ძალზე თავისებურად იბერტყავს ბეწვს – ტანს აქეთ-იქით ჩქარ-ჩქარა ამოძრავებს და თავისი წყალგაუმტარი ბეწვიდან საოცრად დიდ მანძილზე ისვრის წყლის შხეფებს. როცა დაბერტყვას დაასრულებს და წყალს თითქმის მოიშორებს, დარჩენილი წვეთები საკმაოდ ჩქარა ორთქლდება ბეწვიდან. ასეთი სწრაფი გაშრობით ძაღლი თავს იცავს სხეულის ტემპერატურის დაცემისგან ცივ ამინდში. თქვენ შეგიძლიათ დაბერტყვის შემდეგაც კი პირსახოცით შეამშრალოთ, მით უმეტეს, თუ სახლში მანქანით მიგყავთ. შინ მისვლისას ზღვაში ნაბანავები ძაღლი ხელმეორედ დაბანეთ ბეწვიდან მარილის ნარჩენების მოსაშორებლად.
ფრთხილად!
სახიფათო წყალსატევების სიახლოვეს ძაღლი საბელშებმული გყავდეთ, სხვა შემთხვევაში შეიძლება წყალში ჩახტეს.